Tag Archives: πράσινη κάρτα

Μετανάστευση στις ΗΠΑ μέσω επένδυσης

Η βίζα τύπου EB-5 επιτρέπει την μετανάστευση στις ΗΠΑ και απόκτηση πράσινης κάρτας μέσω επένδυσης τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου δολαρίων στις ΗΠΑ. Αν η επένδυση είναι δε σε περιοχή με υψηλή ανεργία ή σε αγροτική περιοχή, αρκεί μια επένδυση μόλις $500,000 δολαρίων.

Για να μεταναστεύσει κανείς με αυτόν τον τρόπο, η επένδυση θα πρέπει να δημιουργεί τουλάχιστον δέκα νέες θέσεις εργασίας. Δεν αρκεί δηλαδή η αγορά ενός σπιτιού ή η αγορά μιας ήδη υφιστάμενης επιχείρησης. Οι δέκα νέες θέσεις εργασίας θα πρέπει να δημιουργούνται είτε άμεσα (δηλαδή με απευθείας πρόσληψη από τον επενδυτή) είτε έμμεσα. Επίσης ο επενδυτής θα πρέπει να αποδείξει την νόμιμη προέλευση των χρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν για την επένδυση. Η διαδικασία μετανάστευσης μέσω επένδυσης είναι εξαιρετικά περίπλοκη και ένας μεταναστευτικός δικηγόρος χρεώνει συχνά δεκάδες χιλιάδες δολάρια για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Για όσους δεν έχουν μια συγκεκριμένη επιχειρηματική ιδέα για επένδυση στις ΗΠΑ, υπάρχουν και τα λεγόμενα Regional Centers – που είναι κάποια πακέτα επενδύσεων που έχουν ετοιμαστεί από ιδιωτικές εταιρίες με σκοπό να προσελκύσουν επενδυτές που θέλουν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ. Υπάρχουν πάνω από 200 εγκεκριμένα Regional Centers και η αξιοπιστία τους ποικιλει. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα πάρει κανείς πίσω τα χρήματα της επένδυσης του – υπάρχουν δε και περιπτώσεις ατόμων που κάνουν χρήση Regional Center, αλλά για διάφορους λόγους η διαδικασία της μετανάστευσης δεν έχει θετική κατάληξη.

Εκτός της μεταναστευτικής βίζας EB-5, έλληνες με επιχειρηματική δραστηριότητα μπορούν να κάνουν χρήση της μη-μεταναστευτικής βίζας E-1 που απευθύνεται σε όσους δραστηριοποιούνται στο εμπόριο μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ. Περισσότερα για την Ε-1 βίζα θα βρείτε εδώ.

Οι κίνδυνοι για όσους σκέφτονται την μετανάστευση στις ΗΠΑ με λευκό γάμο

Πολύς κόσμος έχει την ψευδαίσθηση ότι ένα εικονικός γάμος με αμερικανό πολίτη αποτελεί έναν εύκολο και γρήγορο τρόπο για μετανάστευση στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, οι κίνδυνοι από έναν τέτοιο γάμο που δεν γίνεται με καλή πίστη είναι μεγάλοι και σημαντικοί.

Συγκεκριμένα:

  • Όταν κάποιος διεκδικεί πράσινη κάρτα μετά από πρόσφατο γάμο με πολίτη ΗΠΑ (δηλαδή γάμου που τελέστηκε τα τελευταία δυο χρόνια), τότε η πράσινη κάρτα που δικαιούται ο αλλοδαπός είναι προσωρινή, “υπό όρους”, και λήγει αυτόματα μετά από δυο χρόνια από την ημερομηνία έκδοσής της. Εφόσον ο γάμος εξακολουθεί να υφίσταται, ο αλλοδαπός μπορεί να κάνει αίτηση για μόνιμη πράσινη κάρτα 90 ημέρες πριν τη λήξη της προσωρινής κάρτας. Μαζί με την αίτηση θα πρέπει να επισυνάψει και στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υφίσταται γνήσια σχέση γάμου μεταξύ των συζύγων, και οι μεταναστευτικές υπηρεσίες μπορεί να καλέσουν τους συζύγους για συνέντευξη ή να κάνουν περαιτέρω έρευνες, όπως για παράδειγμα να ρωτήσουν τους γείτονες αν το ζευγάρι μένει μαζί κ.λ.π.
  • Αμερικανοί που είναι διατεθειμένοι να παντρευτούν για λεφτά είναι κατά κανόνα άτομα αναξιόπιστα για να εμπιστευτεί κανείς με κάτι τόσο ριψοκίνδυνο. Δηλαδή, ο αμερικανός πολίτης μπορεί να θέλει να χωρίσει στο μέλλον για να μπορέσει να ξαναπαντρευτεί, μπορεί να εκβιάζει τον αλλοδαπό για περισσότερα λεφτά ή μπορεί αν στριμωχτεί να ομολογήσει το όλο εγχείρημα στις αμερικανικές αρχές.
  • Η αμερικανική νομοθεσία προβλέπει ποινή φυλάκισης έως πέντε χρόνια και πρόστιμο έως 250,000 δολάρια για όποιον εν γνώση του παντρεύεται με πρόθεση να αποσπάσει μεταναστευτικά ευεργετήματα στις ΗΠΑ εξαπατώντας τις αμερικανικές αρχές. Κάθε χρόνο, πάνω από 100 τέτοιες περιπτώσεις στέλνονται στον εισαγγελέα – συνήθως δε, ο αμερικανός πολίτης κάνει μια συμφωνία με τις αρχές να καταστεί μάρτυρας στη δίκη του αλλοδαπού σε αντάλαγμα με την δική του ασυλία από τυχόν ποινικές διώξεις.
  • Ακόμα και αν δεν διωχθεί ποινικά ο αλλοδαπός που έλαβε μέρος σε λευκό γάμο,   η αμερικανική μεταναστευτική νομοθεσία προβλέπει την εφόρου βίου απαγόρευση εισόδου σε άτομα που συμμετείχαν σε εικονικούς γάμους με πρόθεση να εξαπατήσουν την αμερικανική κυβέρνηση.

Συμπέρασμα – αν θέλετε να μετανάστευσετε στις ΗΠΑ μέσω γάμου, κάντε το με το σωστό τρόπο!

Μετανάστευση στις ΗΠΑ μέσω πρόσκλησης από συγγενή

Ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους μετανάστευσης στις ΗΠΑ είναι μέσω αμερικανού συγγενή. Υπάρχουν δυο τύποι συγγενών – οι λεγόμενοι immediate relatives και οι λεγόμενοι preference category relatives.

Immediate relatives είναι ο σύζυγος αμερικανού πολίτη, ο γονέας αμερικανού πολίτη στην περίπτωση που ο αμερικανός έχει ήδη κλείσει τα 21, και το άγαμο τέκνο αμερικανού πολίτη που είναι κάτω των 21. Σαν τέκνο σε ορισμένες περιπτώσεις λογίζεται και το παιδί του συζύγου αμερικανού πολίτη, όταν ο γάμος που δημιουργεί τη συγγένεια έλαβε χώρα πριν το παιδί κλείσει τα 18. Ομοίως, σαν γονέας λογίζεται και ο πατριός ή η μητριά, όταν ο γάμος που δημιουργεί τη συγγένεια έλαβε χώρα πριν το παιδί κλείσει τα 18. Σε γενικές γραμμές η μετανάστευση μέσω immediate relative είναι ο ταχύτερος τρόπος μετανάστευσης στις ΗΠΑ, αφού δεν υπάρχει αριθμητικός περιορισμός στον αριθμό των μεταναστών. Στην πράξη, πάντως, η αμερικανική γραφειοκρατία είναι αργή και έτσι θα χρειαστούν περίπου 9-15 μήνες για ολοκληρωθεί η διαδικασία της μετανάστευσης μέσω immediate relative.

Preference category relative είναι τα άγαμα τέκνα αμερικανών πολιτών που έχουν κλείσει τα 21, τα έγγαμα τέκνα αμερικανών πολιτών, τα αδέρφια αμερικανών πολιτών όταν ο αμερικανός πολίτης έχει κλείσει τα 21, ο/η σύζυγος ατόμου που έχει πράσινη κάρτα, το άγαμο τέκνο κάτω των 21 ατόμου με πράσινη κάρτα και το άγαμο τέκνο ατόμου με πράσινη κάρτα άνω των 21. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα των preference category relative σε σχέση με τους immediate relative είναι ότι υπάρχει αριθμητικός περιορισμός στον αριθμό των μεταναστών ανά έτος. Έτσι, ανάλογα με την κατηγορία συγγένειας, ο χρόνος αναμονής μπορεί να κυμαίνεται από επτά μέχρι και πάνω από είκοσι χρόνια σε ορισμένες περιπτώσεις. Όταν γίνει η αρχική πρόσκληση από τον αμερικανό συγγενή, ο υποψήφιος μετανάστης αποκτά μια ημερομηνία προτεραιότητας – την ημερομηνία που έγινε η πρόσκληση. Κάθε μήνα, το state department εκδίδει το λεγόμενο visa bulletin που αναφέρει ποιες ημερομηνίες προτεραιότητας μπορούν να αρχίσουν τη διαδικασία της μετανάστευσης εκείνο το μήνα. Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να δείτε το visa bulletin στο http://travel.state.gov/content/visas/english/law-and-policy/bulletin.html. Το πλεονέκτημα των preference category relatives σε σχέση με τους immediate relatives είναι ότι μπορεί ολόκληρη η οικογένεια του αλλοδαπού να μεταναστεύσει – δηλαδή ο/η σύζυγος και τα άγαμα τέκνα κάτω των 21. Για παράδειγμα, ο Δημήτρης έχει έναν αδερφό αμερικανό πολίτη που τον προσκαλεί για μετανάστευση το 2001. Το 2012 έρχεται η σειρά του Δημήτρη να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Ο Δημήτρης μπορεί να μεταναστεύσει μαζί με τη σύζυγο του και μαζί με όσα παιδιά του είναι σήμερα κάτω των 21 και άγαμα. Έτσι δηλαδή μπορεί να μεταναστεύσει κάποιος με βάση έναν αμερικανό θείο – αρκεί η πρόσκληση να γίνει εγκαίρως, πολλά χρόνια πριν ο ανιψιός κλείσει τα 21 ή παντρευτεί.

Πράσινη κάρτα και πολιτογράφηση στις ΗΠΑ

Μια από τις βασικές έννοιες στο αμερικανικό μεταναστευτικό δίκαιο είναι η έννοια του μόνιμου κατοίκου ΗΠΑ, γνωστού και ως κατόχου “πράσινης κάρτας” ή και ως νόμιμου μετανάστη. Ο μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ έχει το δικαίωμα της μόνιμης και επ’αόριστο διαμονής και εργασίας στις ΗΠΑ. Η ιδιότητα του μονίμου κατοίκου δεν είναι μόνιμη – απώλεια της ιδιότητάς του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ μπορεί να επέλθει μετά από καταδίκη για ορισμένα ποινικά αδικήματα ή μετά από μόνιμη εγκατάσταση σε τρίτη χώρα ή μακρά απουσία από τις ΗΠΑ. (Δες εδώ σχετικά με απώλεια της ιδιότητας του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ). Πράσινη κάρτα μπορεί να αποκτήσει κάποιος μέσω συγγένειας με πολίτη ΗΠΑ, μέσω προσφοράς εργασίας, μέσω επένδυσης, μέσω ασύλου ή κάνοντας χρήση της ετήσιας κλήρωσης με το πρόγραμμα ποικιλίας.

Ένα από τα βασικά δικαιώματα του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ/κατόχου πράσινης κάρτας είναι το δικαίωμα να πολιτογραφηθεί αμερικανός πολίτης μετά από ορισμένα χρόνια διαμονής στις ΗΠΑ με πράσινη κάρτα. Συγκεκριμένα, ένας αλλοδαπός μπορεί να καταθέσει αίτηση πολιτογράφησης στις ΗΠΑ μετά από διαμονή πέντε ετών με πράσινη κάρτα, και υπό ορισμένες ακόμα προυποθέσεις. Στην περίπτωση που ο αλλοδαπός είναι παντρεμένος για τρία ή περισσότερα χρόνια με πολίτη ΗΠΑ, η αίτηση πολιτογράφησης μπορεί να γίνει μετά μόλις τρία χρόνια παραμονής στις ΗΠΑ με πράσινη κάρτα.

Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της πολιτογράφησης, δηλαδή της αμερικανικής υπηκοότητας, σε σχέση με την πράσινη κάρτα είναι ότι οι αμερικανοί πολίτες γενικά δεν μπορούν να απελαθούν από τις ΗΠΑ, ακόμα και αν διαπράξουν αδικήματα. Επίσης, οι αμερικανοί πολίτες μπορούν να μείνουν εκτός ΗΠΑ επ’αόριστο, χωρίς να κινδυνεύουν να χάσουν την ιδιότητα του αμερικανού πολίτη.

Ορισμένες χώρες όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Ινδία δεν επιτρέπουν την διπλή υπηκοότητα, και έτσι τυχόν κτήση της αμερικανικής ιθαγένειας συνεπάγεται και αυτόματη απώλεια της προηγούμενης ιθαγένειας. Η Ελλάδα, η Βρετανία, η Γαλλία, ο Καναδάς και οι περισσότερες άλλες χώρες δεν θέτουν τέτοιους περιορισμούς – έτσι ένας έλληνας μπορεί να πολιτογραφηθεί αμερικανός πολίτης και να διατηρήσει παράλληλα και την ελληνική υπηκοότητα.

Αλλαγή status από το visa waiver ή άλλη βίζα σε πράσινη κάρτα

Σε προηγούμενο άρθρο, περιγράψαμε τρεις τρόπους με τους οποίους μπορεί κάποιος να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ μέσω γάμου με πολίτη ΗΠΑ. Όπως είναι εμφανές από το προηγούμενο άρθρο, μια από τις βασικές αρχές της μεταναστευτικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ είναι ότι πρέπει κανείς να έχει εφοδιαστεί με την κατάλληλη βίζα πριν έρθει στις ΗΠΑ. Δηλαδή, αν θες να εργαστείς στις ΗΠΑ, θα πρέπει να έχεις πρώτα εφοδιαστεί με βίζα εργασίας, δεν μπορείς να έρθεις με τουριστική βίζα όταν έχεις άλλες προθέσεις. Ομοίως αν θέλεις να παντρευτείς στις ΗΠΑ και μετά να μείνεις – θα πρέπει να έχεις βίζα αρραβωνιαστικού (K-1).

Σε ορισμένες περιπτώσεις, γίνεται αλλαγή status ώστε να μην χρειαστεί ο αλλοδαπός να φύγει από τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, ένας φοιτητής με φοιτητική βίζα που μένει στις ΗΠΑ για μεγάλο διάστημα, μπορεί να αλλάξει status σε βίζα εργασίας ή σε πράσινη κάρτα μέσω γάμου χωρίς να φύγει από τις ΗΠΑ. Η βασική αρχή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι η επιθυμία για αλλαγή status προέκυψε αφού ο αλλοδαπός ήρθε στις ΗΠΑ. Αν δηλαδή έρχομαι στις ΗΠΑ με φοιτητική βίζα και έχω ήδη σχεδιάσει να παντρευτώ και να αλλάξω status, τότε διαπράττω απάτη και μπορεί να μου αρνηθούν την είσοδο στα σύνορα (που συνεπάγεται γενική απαγόρευση εισόδου στο μέλλον). Αν όμως, αφού έρθω στις ΗΠΑ σαν φοιτητής, μήνες αργότερα αλλάξουν τα δεδομένα και αποφασίσω να παντρευτώ και να αλλάξω status – αυτό είναι εύλογο και δεν αποτελεί απάτη.

Σύμφωνα με αυτό το συλλογισμό δηλαδή, όποιος έρχεται στις ΗΠΑ σαν τουρίστας και έχει από πριν σχεδιάσει να παντρευτεί και να μείνει, διαπράττει απάτη. (Όποιος όμως έρχεται σαν τουρίστας και έχει από πριν σχεδιάσει να παντρευτεί αλλά σκοπεύει να φύγει στην ώρα του, είναι εντάξει.)

Διαβάζοντας τα παραπάνω, φαντάζομαι θα δημιουργείται στον αναγνώστη η εύλογη απορία – που θα ξέρουν οι μεταναστευτικές υπηρεσίες τι προθέσεις είχα όταν ερχόμουν και αν αποφάσισα να παντρευτώ και να μείνω αφού ήρθα ή πριν έρθω. Στην πραγματικότητά, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, όποιος κατάφερε και ήρθε στις ΗΠΑ με βίζα και μετά παντρεύτηκε, σχεδόν πάντοτε μπόρεσε επιτυχώς να αλλάξει status σε πράσινη κάρτα χωρίς να χρειαστεί να φύγει από τη χώρα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζει όποιος έρθει στις ΗΠΑ χωρίς βίζα, με χρήση του προγράμματος visa-waiver. Η αλλαγή status από το visa waiver είναι προβληματική και σε ορισμένες περιπτώσεις ριψοκίνδυνη υπόθεση και γι αυτό συνιστάται να αποφεύγεται. Το πρόβλημα είναι ότι όποιος έρχεται στις ΗΠΑ με το visa waiver παραιτείται του δικαιώματος να παρουσιαστεί ενώπιον μεταναστευτικού δικαστή στις ΗΠΑ, και αποδέχεται την άμεση απέλασή του στην περίπτωση που υπερβεί τον επιτρεπόμενο χρόνο παραμονής – τις 90 ημέρες δηλαδή.  Έτσι μπορεί να συμβεί το εξής παράδοξο – ο υποψήφιος μετανάστης έρχεται στις ΗΠΑ με το visa waiver, παντρεύεται, κάνει αίτηση για αλλαγή status σε πράσινη κάρτα μέσω γάμου, οι 90 ημέρες περνούν και για κάποιο λόγο ο υποψήφιος μετανάστης πέφτει στην αντίληψη των κρατικών υπηρεσιών. (Για παράδειγμα, επειδή τον σταματάει ένας αστυνομικός στο δρόμο ή ακόμα και όταν εμφανίζεται για συνέντευξη με τις μεταναστευτικές υπηρεσίες.) Όταν υποπέσει στην αντίληψη των κρατικών υπηρεσιών άτομο που ήρθε με το visa waiver και για το οποίο ο επιτρεπόμενος χρόνος παραμονής έχει παρέλθει, οι κρατικές υπηρεσίες έχουν την διακριτική ευχέρεια, εφόσον το επιθυμούν, να προχωρήσουν στην άμεση απέλαση του ατόμου από τις ΗΠΑ, ακόμα και αν εκκρεμεί αίτηση για αλλαγή status, χωρίς καν να επιτρέψουν στον αλλοδαπό το δικαίωμα ακρόασης. Η απέλαση αυτή συνεπάγεται και γενική απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ για αρκετά χρόνια στο μέλλον. Γι αυτό το λόγο, πριν αποφασίσετε να αλλάξετε status από το visa waiver, θα πρέπει να μιλήσετε με έναν έμπειρο μεταναστευτικό δικηγόρο και να ενημερωθείτε για τους κινδύνους που υπάρχουν σχετικά.

Μετανάστευση μέσω γάμου με πολίτη ΗΠΑ

Ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους μετανάστευσης στις ΗΠΑ είναι μέσω γάμου με πολίτη ΗΠΑ. Η μετανάστευση με γάμο είναι πολύ πιο απλή υπόθεση σε σχέση με τη μετανάστευση μέσω εργασίας, αλλά δεν παύει να είναι σχετικά περίπλοκη, αφού η διαδικασία της μετανάστευσης μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες.

Υπάρχουν βασικά τρεις τρόποι για να μπορέσει κάποιος να μεταναστεύσει νόμιμα στις ΗΠΑ μέσω γάμου και να αποκτήσει την ιδιότητα του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ (πράσινη κάρτα). Οι τρόποι σε γενικές γραμμές έχουν ως εξής:

  • 1ος τρόπος: Ο αμερικανός παντρεύεται με τον αλλοδαπό πολίτη στην ελλάδα (ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα). Στη συνέχεια, ο αμερικανός πολίτης συμπληρώνει μια πρόσκληση (immigrant petition) με το γραφείο του USCIS για να προσκαλέσει τον αλλοδαπό σύζυγο του/της στις ΗΠΑ. Σε περίπου 3-5 μήνες η πρόσκληση εγκρίνεται, και λίγο καιρό αργότερα προωθείται στο National Visa Center στο New Hampshire, γνωστό και ως NVC. Το NVC επεξεργάζεται τα στοιχεία και μερικούς μήνες αργότερα τα προωθεί στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, όπου καθορίζεται ραντεβού με τον μη-αμερικανό σύζυγο για συνέντευξη. Εφόσον η συνέντευξη είναι επιτυχής, ο αλλοδαπός σύζυγος θα έχει σφραγισμένη στο διαβατήριο του την μεταναστευτική βίζα που του επιτρέπει να ταξιδέψει στις ΗΠΑ και να μείνει εκεί μόνιμα, με δικαίωμα εργασίας από την πρώτη μέρα άφιξης.
  • 2ος τρόπος: Ο μη-αμερικανός ταξιδεύει στις ΗΠΑ με το visa waiver ή με τουριστική βίζα με σκοπό να παντρευτεί εκεί με τον αμερικανό σύντροφό του. Ο γάμος γίνεται, και ο αμερικανός πολίτης συμπληρώνει μια πρόσκληση με το γραφείο του USCIS, ακριβώς όπως και στο πρώτο βήμα. Ο μη-αμερικανός πολίτης φεύγει από τις ΗΠΑ πριν ξεπεράσει το επιτρεπόμενο όριο παραμονής με το visa-waiver ή την τουριστική βίζα και περιμένει μερικούς μήνες μέχρι να έρθει η ώρα για το ραντεβού με την αμερικανική πρεσβεία, ακριβώς όπως και με τον πρώτο τρόπο. Ο δεύτερος τρόπος δηλαδή είναι ουσιαστικά ταυτόσημος με τον πρώτο, με μόνη διαφορά ότι ο γάμος λαμβάνει χώρα στις ΗΠΑ.
  • 3ος τρόπος: Ο τρίτος τρόπος είναι με χρήση της βίζας αρραβωνιαστικού (γνωστή ως K-1). Ο αμερικανός πολίτης συμπληρώνει μια πρόσκληση για βίζα αρραβωνιαστικού πριν παντρευτεί με τον αλλοδαπό σύντροφο του. Η πρόσκληση αυτή προωθείται στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα 4-8 μήνες αργότερα, και ο μη-αμερικανός αρραβωνιαστικός εφοδιάσμένος με την βίζα αρραβωνιαστικού ταξιδεύει στις ΗΠΑ. Αφού φτάσει στις ΗΠΑ, ο μη-αμερικανός αρραβωνιαστικός οφείλει να παντρευτεί με τον αμερικανό πολίτη που τον προσκάλεσε εντός 90 ημερών. Σε αντίθεση με τον 2ο τρόπο όμως, μετά το γάμο, ο μη-αμερικανός σύζυγος μπορεί να κάνει αίτηση για αλλαγή status σε μόνιμο κάτοικο ΗΠΑ (πράσινη κάρτα), μια διαδικασία που διαρκεί περίπου 4-8 μήνες, χωρίς να χρειαστεί να φύγει από τις ΗΠΑ. Δηλαδή, με την βίζα αρραβωνιαστικού υπάρχει το πλεονέκτημα ότι το ζευγάρι μπορεί να ζήσει μαζί αμέσως μετά το γάμο. Τα μειονεκτήματα της βίζας αρραβωνιαστικού όμως είναι το αυξημένο κόστος (αφού υπάρχει γραφειοκρατία και πριν και μετά το γάμο) και η μεγάλη αναμονή αρκετών μηνών προκειμένου να εφοδιαστεί ο μη-αμερικανός με την βίζα αρραβωνιαστικού.

Από τα παραπάνω, είναι εμφανές ότι η διαδικασία μετανάστευσης με σύζυγο πολίτη ΗΠΑ κάθε άλλο παρά σύντομη είναι, και σε πολλές περιπτώσεις το παντρεμένο ζευγάρι πρέπει να μείνει για μεγάλο διάστημα χωριστά. Επίσης, υπάρχουν αρκετά ακόμα πιθανά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεραστούν προκειμένου ο μη-αμερικανός σύζυγος να μεταναστεύσει επιτυχώς, όπως τυχόν ποινικό μητρώο, τυχόν αδυναμία του αμερικανού συζύγου να αποδείξει επαρκή εισοδήματα για να προσκαλέσει τον αλλοδαπό σύζυγο, έλλειψη στοιχείων που να αποδεικνύουν ότι ο γάμος έγινε με καλή πίστη κ.α.

Τέλος, ο περισσότερος κόσμος, αφού ακούσει τους τρεις τρόπους μετανάστευσης που αναφέρθηκαν παραπάνω, ρωτάει το εύλογο ερώτημα – δεν μπορώ να έρθω στην αμερική σαν τουρίστας/τουρίστρια, να παντρευτώ και μετά να μείνω, χωρίς να χρειαστεί να φύγω και χωρίς να χρειαστεί να γυρίσω στην αμερικανική πρεσβεία στην ελλάδα? Η απάντηση σε αυτό το φαινομενικά απλό ερώτημα, δίνεται στο επόμενο άρθρο εδώ.

Απώλεια της ιδιότητας του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ (πράσινη κάρτα)

Ένα από τα ζητήματα που συχνά τίθεται σε συζήτηση είναι το για πόσο διάστημα μπορεί κάποιος που έχει πράσινη κάρτα ΗΠΑ να μείνει εκτός ΗΠΑ χωρίς να απολέσει την ιδιότητα του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα γενικά εξαρτάται από τις συγκεκριμένες περιστάσεις και το λόγο για τον οποίο ο μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ μένει για μεγάλο διάστημα εκτός ΗΠΑ. Έτσι, μια συζήτηση με ένα μεταναστευτικό δικηγόρο είναι συχνά αναγκαία σε περιπτώσεις ατόμων με πράσινη κάρτα που έχουν μείνει εκτός ΗΠΑ για μεγάλα διαστήματα. Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα εξής:
Ένας μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ (αλλοδαπός με πράσινη κάρτα ΗΠΑ) οφείλει να διαμένει μόνιμα στις ΗΠΑ για να μην απολέσει την ιδιότητα του (πράσινη κάρτα). Ταξίδια προσωρινού χαρακτήρα εκτός ΗΠΑ επιτρέπονται, αλλά αυτά τα ταξίδια θα πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό με συγκεκριμένη και περιορισμένη χρονική διάρκεια. Καλό είναι σε κάθε περίπτωση όποιος έχει πράσινη κάρτα να μην μένει εκτός ΗΠΑ για διαστήματα μεγαλύτερα των έξι μηνών.
Υπάρχει μια διαδεδομένη αντίληψη ότι αρκεί ένα σύντομο ταξίδι στις ΗΠΑ κάθε χρόνο ή κάθε έξι μήνες για να διατηρήσει κάποιος την πράσινη κάρτα. Αυτή η αντίληψη είναι τελείως εσφαλμένη και επικίνδυνη – η πράσινη κάρτα δεν είναι τουριστική βίζα.
Ταξίδια εκτός ΗΠΑ με μεγάλη διάρκεια δεν οδηγούν σε απώλεια της ιδιότητας του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ (πράσινη κάρτα), όταν η επιστροφή στις ΗΠΑ είναι δύσκολη ή αδύνατη για λόγους ανωτέρας βίας.
Απουσία από τις ΗΠΑ για διάστημα ετών γενικά συνεπάγεται απώλεια της ιδιότητας του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ, εφόσον δεν υπάρχει επαρκής δικαιολογία για την απουσία.
Διάφοροι παράγοντες όπως το αν ο κάτοχος της πράσινης κάρτας κάνει κάθε χρόνο φορολογική δήλωση στις ΗΠΑ, αν διατηρεί σπίτι ή συγγενείς πρώτου βαθμού στις ΗΠΑ, αν διατηρεί δίπλωμα οδήγησης στις ΗΠΑ κ.α. συνεκτιμούνται για να εξακριβωθεί αν ο κάτοχος της πράσινης κάρτας διατηρεί την ιδιότητα του μονίμου κατοίκου ΗΠΑ ή όχι.
Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να διαβάσετε τις αποφάσεις του Board of Immigration Appeals σχετικά με αυτό το θέμα, συγκεκριμένα το Matter of Kane 15 I&N Dec 258 (1975) και Matter of Huang, 19 I&N Dec. 750 (BIA 1988).

Ετήσια κλήρωση για πράσινη κάρτα

Ένας από τους πλέον δημοφιλείς τρόπους για να μεταναστεύσει νόμιμα κάποιος στις ΗΠΑ είναι με την ετήσια κλήρωση που διοργανώνει κάθε χρόνο το state department, γνωστή και ως “Πρόγραμμα Ποικιλίας”.

Οι προϋποθέσεις για συμμετοχή στην ετήσια κλήρωση είναι:

– Γέννηση σε χώρα που να μην έχει στείλει μεγάλο αριθμό μεταναστών στις ΗΠΑ τα τελευταία πέντε χρόνια. Η ακριβής λίστα των χωρών αλλάζει κάθε χρόνο, αλλά κατά κανόνα όσοι έχουν γεννηθεί στην ελλάδα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην κλήρωση. Ακόμα και όσοι έχουν γεννηθεί σε χώρες που έχουν στείλει μεγάλο αριθμό μεταναστών όπως το Μεξικό ή η Κίνα, μπορούν να συμμετέχουν σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα υπάρχει σύζυγος ή γονείς που έχουν γεννηθεί σε χώρα με δικαίωμα συμμετοχής όπως η ελλάδα.
– Απολυτήριο λυκείου ή ισότιμης σχολής που καθορίζεται από την επιτυχή συμπλήρωση 12 χρόνων σπουδών ή διετή επαγγελματική προϋπηρεσία εντός των 5 τελευταίων ετών σε επάγγελμα που απαιτεί τουλάχιστον διετή εκπαίδευση ή εξάσκηση.

Η δήλωση συμμετοχής στην κλήρωση γίνεται κάθε χρόνο τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο μέσα από το site του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ, https://www.dvlottery.state.gov. Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες, θα πρέπει να κοιτάξει το site του state department τους τελευταίους μήνες κάθε έτους. ΠΡΟΣΟΧΗ: Υπάρχουν πολλά άλλα site από διάφορους μεσάζοντες που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους επίδοξους μετανάστες αποσπώντας τους χρήματα για δήθεν συμμετοχή στην ετήσια κλήρωση. Το μόνο επίσημο site της κλήρωσης είναι το https://www.dvlottery.state.gov – μεσάζοντες ή άλλοι που προσφέρουν βοήθεια για την υποβολή αιτήσεως του προγράμματος κλήρωσης, ενεργούν χωρίς την έγκριση του state department. Το FTC και το state department έχει απευθύνει προειδοποιήσεις σχετικά με τον κίνδυνο εξαπάτησης από τέτοιους μεσάζοντες στο http://www.ftc.gov/bcp/edu/pubs/consumer/alerts/alt003.shtm και http://travel.state.gov/visa/immigrants/types/types_1749.html.

Οι πιθανότητες επιτυχίας στην ετήσια κλήρωση είναι διαφορετική ανά γεωγραφική περιοχή. Για άτομα που γεννήθηκαν στην Ευρώπη, η πιθανότητα επιλογής είναι περίπου μια στις εξήντα. Οι πιθανότητες επιτυχίας για όλους όσους γεννήθηκαν στην Ευρώπη είναι οι ίδιες – αλλά επειδή καμία χώρα δεν μπορεί να διεκδικήσει πάνω από 7% όλων των μεταναστευτικών βιζών, ορισμένες χώρες με μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων, έχουν λίγο μικρότερες πιθανότητες επιλογής.

Συνήθως περίπου 100 έλληνες κερδίζουν πράσινη κάρτα μέσω της κλήρωσης κάθε χρόνο. Ο αριθμός αυτός μπορεί να φαίνεται μικρός σχετικά με τον αριθμό των νικητών από άλλες χώρες, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή ο αριθμός των συμμετεχόντων από την ελλάδα είναι χαμηλός, με περίπου 2,500 συμμετοχές από την ελλάδα κάθε χρόνο (Δες http://travel.state.gov/content/dam/visas/DV_Applicant_Entrants_by_Country_2007-2013.pdf)

Όπως αναφέραμε, η δήλωση συμμετοχής γίνεται κάθε χρόνο τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, τα δε αποτελέσματά της κλήρωσης ανακοινώνονται τον Μάιο-Ιούνιο του επόμενου έτους. Οι νικητές θα μπορούν να μεταναστεύσουν το διάστημα μεταξύ 1 Οκτωβρίου και 30 Σεπτεμβρίου μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Κάθε χρόνο μπορούν να μεταναστεύσουν μέσω της κλήρωσης μόνο 50,000 άτομα, ενώ επιλέγονται αρκετά περισσότεροι από 50,000 (και κάθε νικητής μπορεί να μεταναστεύσει μαζί με τον/την σύζυγό του και τα άγαμα τέκνα κάτω των 21). Έτσι, ορισμένοι επιλαχόντες πιθανόν να μην μπορέσουν να ολοκληρώσουν την διαδικασία της μετανάστευσης. Τέλος, δεν αρκεί να κερδίσει κανείς την κλήρωση για να μεταναστεύσει στην αμερική – υπάρχουν και πολλές ακόμα προϋποθέσεις για να μεταναστεύσει κάποιος στις ΗΠΑ (π.χ. να μην έχει καταδικαστεί για ορισμένα αδικήματα, να αποδείξει ότι δεν θα είναι βάρος στην αμερικανική κυβέρνηση κ.α.).

Γέννηση στις ΗΠΑ και αμερικανική ιθαγένεια

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μαζί με τον Καναδά, είναι σήμερα οι μόνες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου που παρέχουν υπηκοότητα σε όλους όσους γεννιούνται στο έδαφος τους. Έτσι, όλοι όσοι γεννιούνται ή γεννήθηκαν στις ΗΠΑ (με μόνη εξαίρεση τα παιδιά που γεννιούνται από γονείς-διπλωμάτες τρίτων χωρών) είναι αμερικανοί πολίτες.

Συνεπώς αν μια ελληνίδα ταξιδέψει στις ΗΠΑ με τουριστική βίζα ή με το πρόγραμμα visa-waiver ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο και γεννήσει κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της, το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι αυτόματα αμερικανός πολίτης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι γονείς του παιδιού θα αποκτήσουν κάποιο δικαίωμα παραμονής στις ΗΠΑ – οι γονείς ενός αμερικανού πολίτη αποκτούν δικαιώματα μετανάστευσης στις ΗΠΑ μόνο όταν το παιδί κλείσει τα 21 του χρόνια, και αυτό υπό προυποθέσεις.

Επίσης υπάρχουν αρκετά πρακτικά προβλήματα όταν μια αλλοδαπή γυναίκα έρχεται στις ΗΠΑ με πρόθεση να γεννήσει. Οι συνοριοφύλακες γενικά δεν αντιμετωπίζουν θετικά αλλοδαπούς που έρχονται στις ΗΠΑ με σκοπό να γεννήσουν και είναι πιθανό να αρνηθούν την είσοδο στη χώρα σε όποιον έρχεται με τέτοιες προθέσεις. Τέλος, μια γέννα στις ΗΠΑ έχει μεγάλο και σημαντικό κόστος – στην περίπτωση δε που χρειαστεί καισαρική τομή, το κόστος μπορεί να είναι μεγαλύτερο από 20,000 δολάρια.